به نقل از «قدس آنلاین»

پاسخ مطالعات محققان؛ آیا مصرف مکمل بدنسازی می تواند موجب امید به درمان آلزایمر شود؟

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۲۱۰۲۵

به گزارش مدیکال نیوز، به گفته آن ها HMB  توانایی شناختی را بهبود بخشیده و تشکیل پلاک‌های آمیلوئید را در مدل‌های موش مبتلا به آلزایمر کاهش داده است.

یک مطالعه نشان داد که یک مکمل پروتئین بدنسازی به نام اسید β-هیدروکسی-بتا-متیل بوتیریک (HMB) ممکن است در برابر کاهش شناختی مرتبط با افزایش سن در موش‌ها نقش حفاظتی داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محققان مطالعه خود را با افزودن HMB به سلول‌های عصبی هیپوکامپ موش کشت شده شروع کردند. هیپوکامپ ناحیه‌ای از مغز است که با شکل‌گیری و بازیابی حافظه مرتبط است. این یکی از نخستین مناطقی از مغز است که در آلزایمر آسیب می بیند.

آن ها متوجه شدند که HMB به طور قابل توجهی تراکم خارهای دندریتیک را افزایش می‌دهد؛ خارها، برآمدگی‌های کوچک از نورون‌ها هستند که به آن ها کمک می‌کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. خارهای دندریتی بزرگ‌تر و متراکم‌تر نشان دهنده عملکرد بهتر مدارهای عصبی است.

محققان همچنین دریافتند که HMB سطوح مختلف عوامل نوروتروفیک را افزایش می‌دهد که به عملکرد عصبی کمک می‌کنند.

به گفته آن ها معنای این تغییرات آن است که HMB انعطاف پذیری هیپوکامپ را، حداقل در سلول‌های عصبی هیپوکامپ کشت داده شده از موش، بهبود می‌بخشد.

ازHMB  به عنوان یک مکمل بدون نسخه در دسترس مشتریان و کالایی بی خطر برای استفاده یاد می شود.

درک بیشتر در مورد چگونگی تأثیر این مکمل  بر زوال شناختی می‌تواند به توسعه استراتژی‌های درمان و پیشگیری از آلزایمر کمک کند.

بیماری آلزایمر شایع‌ترین بیماری تخریب کننده عصبی در سراسر جهان و شایع‌ترین نوع زوال عقل است. با افزایش سن جمعیت جهان، انتظار می‌رود موارد آلزایمر افزایش یابد.

تحقیقات برای توسعه درمان‌ها و استراتژی‌های پیشگیری برای آلزایمر ادامه دارد. در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد.

البته آنطور که محققان می گویند مطالعات بیشتری لازم است تا ببینیم این یافته‌ها چگونه ممکن است در مورد انسان اعمال شود.

منبع: خبرگزاری مهر

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: بیماری آلزایمر مکمل بدنسازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۲۱۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟ علم پاسخ می دهد

همه ما می دانیم که باید زمان بیشتری را به فعالیت بدنی اختصاص دهیم و کمتر بنشینیم و بی تحرک باشیم. اما زمان ایده‌آل برای هر یک از این فعالیت ها در طول روز چقدر است؟

یک مطالعه استرالیایی نشان داده که ایستادن حداقل به مدت پنج ساعت در روز برای سلامتی ضروری است.

به گزارش روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کرده‌اند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.

کارشناسان سال‌ها هشدار داده‌اند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد.

اکنون تیمی از محققان می گویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.

تنها دو ساعت در روز را باید به ورزش های سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیاده‌روی سریع اختصاص دهید.

انجام ورزش های سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.

وقتی نوبت به خواب می رسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.

اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیت ها را به طور منظم انجام دهند.

دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:

برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته می شود.

این تجزیه و تحلیل طیف گسترده ای از نشانگرهای سلامت را در بر می گیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.

البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که می‌توانید توصیه می‌شود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها می گذرد.

انجام فعالیت‌های بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک می‌کند.

محققان داده های بیش از ۲,۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.

آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.

سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکت‌کنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.

آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظه ای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیت های بدنی صرف می کنند.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص می دادند.

محققان در مقاله‌ای در مجله Diabetologia افزودند:

بی‌تحرکی روی سلامت قلب تاثیر می گذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیت های بدنی صرف می شود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تری‌گلیسرول و کلسترول همراه است.

با این حال، محققان اذعان کردند که این داده‌ها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقع‌بینانه و متعادل» باشد.

ممکن است مشکلاتی در جمع‌آوری داده‌ها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیت‌های اندازه‌گیری شده در شرکت‌کنندگان وجود داشته باشد.

به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت می شد.

این که زمان خود را به جای انجام فعالیت های بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر می‌گذارد.

به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.

به همین دلیل است که ما به دستورالعمل‌های یکپارچه ای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.

اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه می شود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکان‌پذیر نیست. استفاده از زمان باید واقع‌بینانه و متعادل باشد.

همچنین باید اذعان کنیم که این داده ها توصیه ای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرم‌کننده باشد.

در حالی که محققان محاسبه کرده‌اند که بزرگسالان به طور ایده‌آل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیت های بدنی سود خواهند برد.

به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.

کانال عصر ایران در تلگرام